7.5.08

ΣΕΡΕΝΤΙΠΙΤΥ

SERENDIPITY (ή ΠΩΣ ΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΜΕΡΑ)


Ξυπνάς κύριος κι ωραίος να πας επιτέλους σε αυτό το ραντεβού για δουλειά που τόσο περιμένεις. Έχεις ένα ήρεμο πρωινό και φεύγεις πολύ νωρίτερα για να είσαι συνεπής. Απορείς που οι δρόμοι είναι άδειοι και φτάνεις παντού τόοοοσο γρήγορα. Το θεωρείς σημάδι ότι όλα θα πάνε καλά. (Ναι,οκ,είσαι τσακωμένος με τον άλλο,αλλά πιστεύεις ότι θα τα βρείτε πολύ σύντομα...πριν φύγει.)
Έλα μου όμως που δεν κατάλαβες ότι όλα αυτά ήταν μία συμπαντική ειρωνία,για να έχεις μια τέλεια μέρα μέχρι τη στιγμή που,αφού έχεις περιμένει μία ώρα,σου γυρίζει το κεφάλι,θες να βάλεις τα κλάμματα και αποφασίζεις πως δεν ξέρεις τί θα κάνεις με τη ζωή σου.Εκείνη τη στιγμή δε,σκάει και το τηλέφωνο,όπου εσύ προς θεού δεν μπορείς να είσαι συγκαταβατικός,οπότε είσαι όσο πιο ξυνός γίνεται(κάνεις και λεμόνια να ντραπούνε),γιατί πιστεύεις πλέον σίγουρα ότι η ζωή σου έχει καταστραφεί και ότι έχεις χάσει την τελευταία ευκαιρία να είσαι με τον γκόμενό σου την τελευταία μέρα πριν φύγει.Ενταξει,και εσύ είσαι υπερβολικός και αυτός δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικός (σε βαθμό που σχεδόν ξέρεις πλέον ότι δε θέλει να είναι,αφού σε έχει ήδη κάνει να νιώσεις απρόσκλητος οπουδήποτε)!
Παίρνεις κούτσα-κούτσα τον ηλεκτρικό να πας να τον βρεις,αφού του έχεις κάνει τα καλύτερά σου μούτρα στο τηλέφωνο. Και τότε σε παίρνουν τηλέφωνο και σου λένε ότι η δικηγόρος που πήγαινες να συναντήσεις, επειδή δεν είχε το τηλέφωνό σου, ειδοποίησε τον πατέρα σου στη δουλειά του για την ακύρωση και αυτός με τη σειρά του θεώρησε γόνιμο να αργήσει 3 ώρες την ειδοποίηση γιατί νόμιζε πως είχες ραντεβού το απόγευμα!!!
Α Π Ο Κ Α Λ Υ Ψ Η
Φτάνεις να βρεις τον άλλο,αλλά λαμβάνεις ένα απαίσιο κλίμα και νιώθεις πολύ αμήχανα,αλλά δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις. Ψιχαλίζει και λίγο.
Παρόλο που θά'πρεπε να ηρεμήσεις,τα παίρνεις ακόμα περισσότερο. Και εξακολουθεί να μη σε βοηθάει καθόλου. Θες να εξαφανιστείς από τη γη, ή τουλάχιστον από την Αθήνα και τα περίχωρα. Αλλά όχι,ο διακτινισμός δεν έχει εφευρεθεί ακόμα, οπότε καταλήγεις στο Σχέδιο Β. Συνειδητοποιείς ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΧΕΔΙΟ Β΄ και αναρωτιέσαι γιατί σπούδασες νομικά και όχι πυρηνική φυσική... Μπορεί και να βοηθούσες πολύ κόσμο.
Φτάνετε σπίτι, στενοχωριέσαι που τα παιδιά σε είδαν έτσι και ακόμα περισσότερο που χαλάς την τελευταία μέρα του άλλου. Σκέφτεσαι όμως ότι έχεις δικαίωμα αφού αυτός σου έχει χαλάσει όλες τις προηγούμενες...
Κάνετε σεξ και ηρεμείς λίγο (ναι,πολλές φορές σκέφτεσαι με το κάτω κεφάλι,αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο). Στενοχωριέσαι ακόμα,μόνο που τώρα έχεις και μια τεράστια πιπιλιά για πρώτη φορά να σκεφτείς (τι κτητικότητα!).
Έχεις νεύρα ακόμα,δεν μπορείς να ηρεμήσεις τις τελευταίες μέρες. Θα σου περάσει. Πιστεύεις ότι θα σου λείψει πολύ. Εγωιστικά αναρωτιέσαι αν θα λείψεις και σε αυτόν. Ξέρεις πως όχι, σε ενοχλεί λίγο, αλλά το έχεις δεχτεί, γιατί πλέον νομίζεις πως είσαι χαλαρός.
Να πάρεις τηλέφωνο ξανά τη Γεωργία να της πεις ότι τελικά η δικηγόρος δε σε έστησε, όποτε το ραντεβού θα γίνει σύντομα. Να πάρεις τη Ματίλντα, τη Μαρία και το Γιάννη και να ζητήσεις συγγνώμη για τη συμπεριφορά σου. Να πάρεις οπωσδήποτε τον Ιάκωβο. Χωρίς άλλο λόγο, απλά επειδή θες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

I don't do favours

Η φωτογραφία μου
Κυνηγημένος από αγάπη και προστασία,φίλους και έρωτες,θέλω να λασπώσω,για λίγες φορές ακόμα,να μη μεγάλωσω,να μη φοβάμαι την απώλεια,να μη σκέφτομαι λογικά.Αφήνω το συναίσθημα και με παρασύρει,το βρίσκω σαχλό και βάζω μπροστά μια φτιαχτή ανωριμότητα να με βοηθήσει να μείνω αθώος.Οχι,οχι,αθώος,απλά ένα παιδί που ανακαλύπτει.

Αρχειοθήκη ιστολογίου