Τρίτη πρωί ξεκίνησα ουσιαστικά τη δουλειά μετά από 2ώρες απελπισμένης αναμονής που φαντάζομαι πως όλοι πρέπει να ζήσουμε κάποια στιγμή και ειδικά εγώ ως συνήθης καθυστεριντζής.Τα φυσιολογικά δρομολόγια σε έναν ουρανό ελπιδας και λίγο τρέξιμο ποτισμένο με κέφι για την καινούργια μου αρχή.
"σκυλί που πάσχει από την ασθένεια της λύσσας"
Έχοντας ζήσει ένα σχεδον υπέροχα εφηβικό πάρτυ το Σάββατο(Γεωργία μας έλειψες πολύ)με την γνωστή παρέα κι ας ήταν περίεργο που ξαναβρέθηκε,βρέθηκα την Δευτέρα ξανά στο περιβάλλον μιας σχολής που θα μπορούσε να με ενδιαφέρει πολύ αλλά έχω αφήσει να πέσει στο κενό.Τα γέλια που ρίχναμε τότε,η πρώτη μέρα στη νομική με τη Γεωργία,οι πρώτες ανακαλύψεις με τον Τάσο,την Άννα και το Νίκο,οι χοροί με την Καλλιόπη και την Έλενα,τα αστεία με τη Δέσποινα,οι τσακωμοί στο τάβλι με τον άλλο Τάσο.Αλλά αποφασισμένος.Πρέπει να κάνω κάτι με τη ζωή μου.
"μπαχαρικό κρητικής προέλευσης,προερχόμενο από το δέντρο κιννάβα"
Ένα τυχαίο πέρασμα από το κέντρο,μου έδωσε δουλειά και κάποια ελπίδα,αν και με έκανε να αμφιβάλλω για το πού πάω το δρόμο μου.Σα γνήσιος σκορπιός δεν μπορώ να παραιτηθώ από τα όνειρά μου,οπότε απλά...μέσα τα κεφάλια.
"μπαχαρικό που χρησιμοποιείται σε εδέσματα της Ιταλίας,ιδιαίτερα πικάντικο"
Τετάρτη βρέθηκα για πρώτη φορά στο χάος της Ευελπίδων,τελείως φοβισμένος(γιατι ρε γαμώτο να έχει συννεφιά τη μέρα εκείνη;;;)και μπερδεμένος(όχι τόσο ψυχολογικά,όσο σε γραφειοκρατικό επίπεδο),οπλίστηκα με κουράγιο,έκλεισα το καβούκι που τόσα χρόνια έχω εκπαιδεύσει και μπήκα στο χορό.Μου άρεσε τόσο τελικά!Είχα πολυ καιρό να κάνω κ α τ ι.
"η φάλαγγα των καρπονάριων"
Την Πέμπτη πλέον ήμουν κι εγώ ένας ασκούμενος,μέσα στους άλλους,χωρίς να έχω πολλά να φοβηθώ(παρόλο που δεν ξέρω τίποτα),αλλά πλέον με καλύτερη ψυχολογία.Ένα δείπνο της προηγούμενης μέρας με έφερε πολλά επίπεδα πίσω σε σχέση με τον Ιάκωβο,αλλά θα το ξεπέρασουμε κι αυτό.Αν αυτόν τον ενδιαφέρουν περισσότερο οι φίλοι του,κι εμένα με ενδιαφέρει η ψυχική μου υγεία(μιλάει πάλι ο σκορπιός),δεύτερο καβούκι από εκεί.
"το αγροτικό όχημα,κάρο"
Τα πράγματα βελτιώθηκαν αισθητά μετά από ένα καφέ με τον Ανδρέα,τον Γιάννη και το Μαράκι.Στο κλεντρο μετά τη δουλειά.Το γράφω απλά και μόνο γιατί μου ακούγεται περίεργο"μετά τη δουλειά...την άσκηση",σε μιά ηλιόλουστη σχεδόν καλοκαιρινή αθήνα!Τα παιδιά μου είχαν λείψει πολύ,αλλά χάρηκα που έχω ξαναβρεί και τους δικούς μου,να μου δίνουν τους δικούς τους ορισμούς για τη ζωή.
"ερυθρός θειούχος υδράργυρος"
Τελικά χρειάζονται πολλές λάθος απαντήσεις μέχρι να βρεις τη σωστή.Παρασκευή απόγευμα,έφυγα από το γραφείο και βρήκα τη Γεωργία για καφέ κλπ κλπ.Ήμαστε πλέον 2 νέοι άνθρωποι,που συζητάνε για τις δουλειές τους,γελάνε με τις πορείες τους και ψάχνουν να βρουν τί θα κάνουν στη συνέχεια,μην έχοντας άλλα κρατήματα ή υποχρεώσεις.Με έπιασε μια γλυκειά μελαγχολία.Τα πράγματα ίσως δεν άλλαζουν προς το χειρότερο.
(ευχαριστώ τα παιδιά για τους ορισμούς)
1 σχόλιο:
a to pires zesta me to blog vlepw...an sundiazeis kai kalutera ti zwni me to papoutsi sigoura ola 8a pane kalutera ,"sammy"
Δημοσίευση σχολίου