9.5.08

Diaries



Το πρώτο μου "ημερολόγιο"
ήταν στο συρτάρι με τις φωτογραφίες

<<Δευτέρα 12 Νοεμβρίου Με μάλωσε ο διευθυντής γιατί όταν κάναμε προσευχή μάλωνα με ένα παιδή. Αλλά δεν ξέρω γιατί με μάλωσε>>

<<Τρίτη 13 Νοεμβρίου Δεν έχω τίποτα όμορφο ούτε παιχνίδια ούτε μαλλιά λα-λα λα-λα λο-λι λο-λι>>

<<17 Ιανουαρίου

Σήμερα δεν πήγα σχολείο γιατί ήμουν άρρωστος.Σήμερα κιόλας είχε η τηλόραση μια ταινία δραματική της Βουγιουκλάκη Υπολοχαγός Νατάσα>>
(και μετά αναρωτιούνται για τις προτιμήσεις μου)

<<5 Σεπτεμβρίου

Μέρα είναι θα περάσει σκέφτομαι.(Αχ και βαχ λέω μέσα μου και το ξαναλέω)Δεν βαριέσε>>

"Το καλοκαίρι του '92 ήταν και όμορφο και άσχημο. Πρώτον,πέθανε ο θείος Γιώργος. Δεύτερον πήγα σε θέατρα. Τρίτον:κάηκε ο μισος Καλάμος. Τέταρτον:χτύπησα δυνατά το πόδι μου"

Εντάξει,ήμουν 6 χρονών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

I don't do favours

Η φωτογραφία μου
Κυνηγημένος από αγάπη και προστασία,φίλους και έρωτες,θέλω να λασπώσω,για λίγες φορές ακόμα,να μη μεγάλωσω,να μη φοβάμαι την απώλεια,να μη σκέφτομαι λογικά.Αφήνω το συναίσθημα και με παρασύρει,το βρίσκω σαχλό και βάζω μπροστά μια φτιαχτή ανωριμότητα να με βοηθήσει να μείνω αθώος.Οχι,οχι,αθώος,απλά ένα παιδί που ανακαλύπτει.

Αρχειοθήκη ιστολογίου