Μικρέ μου Τσιτσίνο,

ξέρεις πολύ καλά τι κάνω αφου μαζί κοιμόμαστε κάθε βράδυ.Είμαι πτώμα σήμερα.Και ψυχολογικά.

Η απόσταση με έχει κουράσει μικρέ μου,και φτιάχνομαι στην εργασιοθεραπεία,αλλά είναι μάλλον υπερβολή ότι τη Δευτέρα θα είμαι σε δύο δουλειές.Ευτυχώς Τσιτσίνο θα είναι κι ο Αντώνης εκεί τελικά.Θα έχει παραπάνω πλάκα από όση περίμενα.

Λοιπόν,σήμερα μιλήσαμε και υποθέτω είμαστε καλά.Δε σου έχει δεθεί ποτέ η γώσσα κόμπος,μικρέ μου;;Ε,λοιπόν,εγώ αυτό έχω πάθει.Είναι κάτι που πάντα πάθαινα στο φλερτ και στο πέσιμο,αλλά πώς μπορεί να συμβαίνει στο μεγάλο μου έρωτα;;;

Τελοσπάντων,το πρόβλημά μου είναι ότι έχω τόσο πολλά και δεν μπορώ να πω τίποτα.Αυτόματα θα κατηγορούσα τον άλλο,αλλά φταίω κι εγώ,το ξέρω πως φταίω.Έτσι,λοιπον,σε κάθε τηλεφώνημα,ξεκινάω προσπαθώντας να λύσω τον γλωσσοδέτη που έχω πάθει,αλλά μέχρι να γίνει αυτό,έχει γίνει γόρδιος η γλώσσα του άλλου.Το κακό timing που λες μικρέ μου,ήταν πάντα ορόσημο σε αυτήν τη σχέση.

Τσιτσίνο,όταν θα σε δώσω πίσω,με πόνο ψυχής να το ξέρεις,θα μάθεις στο φίλο σου να με βοηθάει λίγο σε αυτά;;Θα σου εξηγήσω τί ακριβώς θέλω.Ευτυχώς που δε μιλάς,γιατί ποτέ δεν μπορούσα να εξηγηθώ καλά λεκτικώς(μήπως έχω κάνει λάθος επαγγελματικό προσανατολισμό;;;).Θα καταλάβεις εσύ...

Αααα,και να μη με κοροϊδεύει όταν λέω πράγματα που μπορεί να είναι τελείως άκυρα για την κατάσταση εκεί,αλλά πού θέλει να ξέρω,εδώ κι αυτός δεν είχε ακούσει τα μισά από αυτά που είχα πει κάποιες φορές.

Τσίτσο μου,από αύριο θα χαθούμε λίγο,γιατί θα λείπω ολόκληρες μέρες,να ξέρεις όμως πως πάντα το κρεβάτι μου είναι και δικό σου οπότε μη νιώσεις μόνος.

Νομίζω πως σήμερα με απάτησε επισήμως και με ντοκουμέντα.Κι εγώ πιστεύω στην Τέχνη,αλλά ποτέ δεν έκανα όλο οσα πιστεύω,θα μου ήταν τρομερά δύσκολο!

Άσε,Τσιτσίνο,έχω κλάσει μαλλί.Ευτυχώς που ξάνοιξε ο καιρός και με έχει πιάσει η αισιοδοξία.Μέχρι που έχω μειώσει και το κάπνισμα σχετικά.Τσίτσινο,αν μιλήσετε το απόγευμα,να του δώσεις πολλά φιλιά,να του πεις να προσέχει,να συνεχίσει να περνάει όσο καλά περνάει και να μη φοβάται να επιστρέψει,δεν είμαι τρικέφαλο τέρας,μ'ένα κορμί κι ένα μυαλό ό,τι κάνω.

Η Ροδόπη,Τσιτσίνο,πιστεύεις ότι είναι μακριά για 2ήμερο;

Bis Bald
Ο κηδεμόνας σου

Μικρέ μου Τσιτσίνο,

Λες να πάρω κάνα τηλέφωνο;;Δε θέλω και να ενοχλώ και εννοείται πως δε θέλω να τον κάνω να αδημονεί για την επιστροφή.Αυτό πρέπει να το σκεφτεί μόνος του.

Έμαθα που λες ότι έχουν απεργία τα βυτιοφόρα και κάτι άλλοι μεταφορείς βενζίνης,δεν κατάλαβα καλά και ότι για αυτό ήμουν στημένος με το αμάξι τρεις ώρες σε ένα βενζινάδικο απεργοσπαστών.Είμαι πραγματικά εξαρτημένος από το αμάξι μου,τον Αλέξη.Έτσι έχασα και το κομμωτήριο όπου θα πήγαινα μπας και ανανεωθώ λιγάκι.

Σου γράφω σχετικά γρήγορα,γιατί παραδόξως σήμερα δεν θα κάτσω όλη μέρα σπίτι.Μέχρι και γυμναστήριο κανόνισα(είδες;που με ρώταγες γιατί την έκανα αυτή την αναθεματισμένη τη συμβάση κι εγώ δεν ήξερα τί να σου απαντήσω;για αυτές τις δύσκολες μέρες την έκανα.Ως πρόβατο βεβαίως βεβαίως.)

Βαριέμαι λίγο αλλά περιμένω πώς και πώς ένα αποψινό πάρτυ που κάνει μια φίλη (σκέψου πού έφτασα).Αν μπορούσα θα σε έπαιρνα εκεί μικρέ μου Τσιτσίνο.

Άντε φιλιά τώρα.Καλό σου απόγευμα.

Επιστολαί προς Τσιτσίνο

Αγαπητέ Τσιτσίνο,


απο χτες ξεκίνησα μία πλήρη ανασκόπηση στο δωμάτιο και βρήκα άπειρα αναμνηστικά σκουπίδια που είχα κρατήσει!!Δεν μπορώ να τα πετάξω πλέον,πολλά δεν πίστευα ότι τα είχα.
Εννοείται πως ψάχνω συνεχώς ευκαιρίες για απολογισμούς,και αυτή ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να μου δοθεί...
Βρέθηκα εν μέσω χαρτιών του Γυμνασίου και εισιτηρίων από σινεμά (που όντως μου θύμησαν πολλά), καρτών και memorabilia που δε χρειάζεται φυσικά να έχω,αλλά θα εξακολούθησω να κρατάω στο υπόγειο.Το να τα έχω κάπου χωμένα με κάνει να νιώθω πιο ασφαλής.Λες και το παρελθόν μου εξαρτάται απ'το αν υπάρχουν όλα αυτά.
Έκλεισα και κατέβασα και πολλές φωτογραφίες.Αυτές δε χρειάζεται να τις ξαναβλέπω,περιορίζουν τις αναμνήσεις μου μερικές φορές.

Σήμερα ξεκινάει η δυσκολότερη μέρα.Σήμερα είναι που θα ανοίξω το επίσημο συρτάρι με τις φωτογραφίες.Πρέπει να έχω φωτογραφίες μέχρι κι από το νηπιαγωγείο.Φοβάμαι την ψευδή αυτή μελαγχολία που με πιάνει.Εγώ πάντα μπροστά κοίταζα,δε γύριζα και συχνά προς τα πίσω.Ποιό το νόημα;Τα περισσότερα απλά με πληγώνουν ακόμα.Αλλά τα εχω ξεπεράσει.

Μικρέ μου,θα ανησυχείς σίγουρα για τον Τζάκο.Ναι,δε μιλήσαμε ακόμα σήμερα,αλλά έλαβα ένα εικονομήνυμα στις 7.30 το πρωί και σίγουρα είναι καλά.

Που λες,δεν έχω και πολλά να κάνω,γι'αυτό και ξεκίνησα την εκκαθάριση.Θέλω εδώ και δύο χρόνια να την κάνω.Με το που γύρισα από Παρίσι όμως,πήρα πτυχίο,δούλευα στο Κάστινγκ και πήγα στρατό.Δεν άφησα και πολύ ελυθέρο χρόνο στον εαυτό μου.Και τώρα που τον έχω,θα μου πεις,τι κατάλαβα;

Άσε που,αν ξεκινήσω την γαμο-άσκηση(αν και δεν το βλέπω πολύ άμεσα πια) δε νομίζω ότι θα κάνω τίποτα από όλα αυτά τα δευτερεύοντα που ήθελα να κάνω.Όπως π.χ. να ακολουθήσω τα όνειρά μου.

Τσιτσίνο μου,σε αφήνω τώρα,σου έγραψα απλά για να πάρω λίγο κουράγιο και να ξεκινήσω τον Γολγοθά με τις φωτογραφίες.

Σε φιλώ,πάω να μελαγχολήσω.